تقویمی که امروز از آن استفاده میکنیم، جزو دقیقترین گاهشماریهای جهان است. این تقویم حدود 130 سال عمر دارد. برخی معتقدند تقویم هجری شمسی را نخستین بار عبدالغفارخان نجمالدوله استخراج کرد.
به گزارش افکارخبر، تقویم یکی از اموری است که مردم هر روزه با آن سروکار دارند و برای محاسبه گذران زندگی از آن استفاده میکنند و هر کشوری بر اساس فرهنگ و تمدن خود، حادثه خاصی را مبدأ تقویم قرار داده و بر اساس آن ایام سال را مشخص میکند. در کشور ما یک نکته مشترک درباره همه تقویمهای پس از اسلام وجود دارد و آن هم مبدأ آن است که آغاز هجرت پیامبر از مکه به مدینه است. این مبدأ که نشانه اسلامی بودن تقویم است طی قرون مختلف با فرهنگ ایرانی درآمیخته و تقویم هجری شمسی را آفریده است. در دوران محمدرضا پهلوی این مبدأ تاریخی و تقویم هجری شمسی حذف شد و تاریخ تاجگذاری کوروش به عنوان مبدأ تاریخ شاهنشاهی در نظر گرفته شد و تقویم هجری شمسی به تقویم شاهنشاهی تغییر یافت. در ادامه این مطلب به بررسی تقویم شاهنشاهی و چگونگی تصویب و حذف خواهیم پرداخت.
*تقویم هجری شمسی چگونه در ایران رسمیت یافت؟
تقویمی که امروز از آن استفاده میکنیم، جزو دقیقترین گاهشماریهای جهان است. این تقویم حدود 130 سال عمر دارد. برخی معتقدند تقویم هجری شمسی را نخستین بار عبدالغفارخان نجمالدوله استخراج کرد. او عبارت ۱۲۶۴ شمسی را در حاشیه تقویم سال ۸۰۷ جلالی مطابق ۳-۱۳۰۲ هجری قمری ذکر کرد و از آن تاریخ به بعد، تقویمی را در ایران رایج کرد که اساس آن شمسی و مبدأ آن هجرت پیامبر اکرم (ص) از مکه مکرمه به مدینه منوره باشد، البته تقویمی که او نوشت، به تقویم هجری شمسی برجی معروف است.
عبدالغفارخان نجمالدوله
ادامه مطلب |